Hunen Graben Sandow – kurhan z epoki brązu w okolicach Sądowa

H ü n e n g r ä b e r, in den Sandower Fichten: fünf find noch in der Generalstabskarte (1890) eingezeichnet. Es find Hübelgräben in Pyramidenform aus Steinen (Bronβeβeit).

W lesie świerkowym koło Sądowa istniało pięć kurhanów w kształcie piramid, ułożonych z kamieni, pochodzących z epoki brązu.

H ü n e n g r ä b e r, bei, Neu Sandow. Зerstört, auf dem Preußenberg. W. 94 kennt und beschreibt diese Gräber: „Ő. am Preußenberge 3 Reihen von Gräbern, kreisformig mit Steinen umseβt 2 -5 m im Durchmesser“.

Sądówko. Przy Pruskiej Górze, po jej zachodniej stronie istnieją zniszczone kurhany Hunów, ale jeszcze łatwe do rozpoznania. Po wschodniej natomiast istnieją trzy rzędy grobów, dobrze widoczne, ułożone z kamieni piramidy, okrągłe w podstawie, mające od dwóch do pięciu metrów średnicy.

kurhan z epoki brazu
Kurhan z epoki brązu

Stanowiska archeologiczne

Z terenu miejscowości i najbliższej okolicy znanych jest 46 stanowisk archeologicznych, w tym tak zwane luźne, na których wyróżniono 72 ślady osadnictwa z różnych okresów historycznych. 11 stanowisk można łączyć z neolitem (4500-1800 lat p.n.e.). Są to relikty osady oraz 5 punktów i 5 śladów osadnictwa. Wśród śladów osadnictwa wystąpiły narzędzia kamienne, głównie toporki, a także puchar o wys. 10 cm i średn. 6,8 cm, wykonany z czerwonej gliny, przechowywany dawniej w Heimtamuseum w Pyrzycach, typowy wyrób ludności schyłkowo neolitycznej kultury ceramiki sznurowej (D 189; Taf. 22).

Na sześciu stanowiskach wyróżniono wyroby ludności kultury łużyckiej (1300-400 lat p.n.e.). Są to 4 punkty i ślad osadniczy oraz cmentarzysko kurhanowe (Sądów stan. 1).

http://geoportal.nid.pl/nid/Full.aspx?crs=EPSG%3A2180&bbox=253555.35605118106,593466.710417764,255420.67228180607,594248.5557314515&variant=2a4653c8-1ef9-4f9d-a991-5174ed9e4770

Stanowisko nr 1 zlokalizowane zostało na wzgórku 3 km na wschód od miejscowości. Początkowo miało tam być więcej obiektów, które usytuowane były w trzech rzędach. Część z nich była kolista o średnicy 2-7 m i nakryta płaszczem kamiennym. Zwykle na głębokości 0,5 m w skrzyni zbudowanej z kamieni stała popielnica. Także na dwóch sąsiednich wzgórkach miały się znajdować kurhany o wys. 1,5-3,5 m i średnicy 10-15 m. Kurhany te zostały zniszczone w 1878 r. Prawdopodobnie z tego stanowiska pochodziły fragmenty naczyń, które przekazano do Muzeum w Szczecinie

Kostrzewski 1958 – Kultura łużycka na Pomorzu, Poznań 1958.

Stanowisko to wpisano do rejestru zabytków nieruchomych w Polsce.

Brak jest dotychczas znalezisk z następnego okresu. Dopiero z okresu wpływów rzymskich odnotowano 8 stanowisk dotyczących trzech punktów i dwóch śladów osadnictwa. Pięć stanowisk pradziejowych określono ogólnie jako starożytne. Tworzą je 2 punkty i ślady osadnictwa.

Sądząc po źródłach archeologicznych osadnictwo we wczesnym średniowieczu ustabilizowało się.

Odkryto dotychczas 10 stanowisk z materiałem zabytkowym dotyczącym tego okresu. Wśród nich wyróżniono grodzisko (Sądów, stan. nr 2), relikty 2 osad oraz 5 punktów i 2 ślady osadnictwa.

Udostępnij wpis