Pierwsza historyczna wzmianka o Pomietowie na Ziemi Pyrzyckiej pochodzi z 1417 r. Wg prof. Rymara pierwotna słowiańska nazwa wsi Pometow, co znaczy teren przy wodzie lub nad wodą.

Liczne stanowiska archeologiczne w okolicy, wskazują na dużo wcześniejsze pochodzenie wsi. Przebadane groby megalityczne należały do kultury pucharów lejkowatych, która żyła tutaj ok. 5 000 lat temu. Cmentarzysko kultury łużyckiej koło Pomietowa liczy 3 000 lat. Obiekty te mają dużą wartość historyczną i znajdują się w Krajowym Rejestrze Stanowisk Archeologicznych. O ciągłości osadniczej na tym terenie świadczą także inne znane stanowiska archeologiczne.

Dzięki zapiskom ostatniego właściciela Pomietowa Ditricha von Wedel, poznaliśmy dzieje Pomietowa aż do ostatniej wojny. Przekazał on dużo interesujących informacji o historii miejscowości, właścicielach majątku i zwykłych mieszkańcach wsi.

Kamienna płyta ustawiona pod dębem rosnącym do dziś na terenie dawnego ogrodu dworskiego, wskazuje na rok nabycia majątku w Pomietowie przez rodzinę Wedel-Burghagen (1785). Założyli oni dwa folwarki: w obecnym Wymykowie (na terenie tzw. Myśliwskiej Doliny) oraz w Boguszycach (Burghagen). Rozwinęli rolnictwo, przemysł rolny, zmeliorowali łąki oraz hodowali pełnokrwiste konie. Z zabudowy pałacowo-folwarcznej do dziś zachowały się jedynie ruiny dwóch budynków towarzyszących pałacowi oraz kuźnia dworska. Powstała także cała kolonia podobnych do siebie dwojaków folwarcznych dla pracowników. Zarówno wspomniana kuźnia jak i elewacje frontowe budynków mieszkalnych, zawierają ciekawe elementy dawnych detali architektonicznych. Świadczą one o wysokim kunszcie sztuki kamieniarskiej miejscowych budowniczych. Są to perełki XIX -wiecznej sztuki kamieniarskiej.

Park podworski założony został w 2 poł. XIX w. na pow. 0,5 ha. Jego zadrzewienie stanowią dzisiaj wiekowe okazy rosnące w szpalerach lipowo-kasztanowych oraz pojedynczo: oprócz wspomnianego już dębu rosnącego w ogrodzie o obw. 520 cm, rośnie tu dąb o obw. 490 cm i kilka mniejszych o obw. 275 do 340 cm. Rzadszy okaz stanowi dąb piramidalny, podobny do topoli włoskiej o obw. 190 cm; lipy drobnolistne o obw. 330 do 440 cm; kasztanowce białe (najgrubszy posiada obwód pnia 440 cm; o unikalnym okazie miłorzębu japońskiego o obw. 170 cm. Przy leśnej drodze do Morzycy rośnie pamiątkowy dąb mierzący 420 cm. Już przed wojną uznany był za pomnik przyrody. Spoczywa pod nim koń siwek „Hunter”, który uratował życie właścicielowi Pomietowa Paulowi von Wedel, wynosząc go rannego z pola walki pod Mars la Tur w czasie wojny Prusko-Francuskiej w 1870 r. Niegdyś pod tym drzewem stała tablica z inskrypcją.